Bhakti

 

“Sevgi başka dünyanın kelimesidir…”

Hafif demlenmiş, tarlalardan toplanmış, önünüze serilmiş bir adaçayını yudumlarken, her bir yudum ne kadar sevgiyle doludur aslında.

Sevgi ne verilir ne de alınır. Sadece o hal’de olunur. O alışveriş düşünülmez bile. Zaten kendi akışında akar gönülden gönüle. Aslında fakirlik ceplerde değil gönüllerdedir. Sevgi yoksunluğu sevgiden haberdar olmamak demektir.

Sevginin karşıtı nefret değil egodur. Bir gül’e bakıp ne kadar güzelsin deyip onu koklamak sevgidir. Onu koparıp almak ise egodur. Halbuki o halde de sevgi verilebilir. Yanımızda götürmek niye ? Sahip olmak niye ?

Merhamet sevginin arkadaşıdır. Egoyla kıskançlıkta arkadaştır. Ego bizi aşağı çekerken, sevgi yükseltir.

Aşk herşeyi iyileştirebilen güçlü bir ilaçtır. Aşk halinde saf bir şekilde kalmak, sahiplenmeden, almadan, vermeden, “benim oldun” demeden marifettir. Meditasyonlar, paranayamalar bu hali yakalamaya yardımcı olamazlar. Bu egodan uzak yücelmiş sevgi halidir. Burada kalabilmek yaradana yaradılmışdan ulaşmak, dokunmaktır…

Sevgiyle,

Sebnem

13.04.2010